ਸਤਿਗੁਰਬਚਨਕਮਾਵਣੇਸਚਾਏਹੁਵੀਚਾਰੁ॥
ਇਕ ਪਰਮਹੰਸ ਗੁਰਮੁਖ ਰੋਜ਼ ਸਵੇਰੇ ਉਠਦਾ ਸੀ।
ਇਕ ਪਰਮਹੰਸ ਗੁਰਮੁਖ ਰੋਜ਼ ਸਵੇਰੇ ਉਠਦਾ ਸੀ।
ਹਿਰਦੇ ਉਸਦੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਰੋਜ਼ ਹੀ ਵੁਠਦਾ ਸੀ।
ਬਾਣੀ ਤੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਉਹ ਸੀਨੇ ਅੰਦਰ ਘੁਟਦਾ ਸੀ।
ਸਤਿਗੁਰ ਉਸਤੇ ਦਇਆਲ ਤੇ ਸਦਾ ਤੁਠਦਾ ਸੀ
ਬਾਣੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਉਹ ਵਿਗਸ ਕੇ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਉਹਦਾ ਪ੍ਰਤਾਪ ਦੇਖ ਜਮ ਵੀ ਉਸਤੋਂ ਡਰਦਾ ਸੀ।
ਨਾਲ ਹੀ ਕੁਝ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰਨੋਂ ਉਹ ਨਾ ਹਟਦਾ ਸੀ।
ਕੁਝ ਕਮਾਈ ਖਰਾਬ ਇਸ ਤਰਾਂ ਉਹ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਕੋਈ ਥੋੜੀ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਗਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
ਪਰ ਗੁਰਮਤਿ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਨੀ ਝਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
ਮਨਮਤਿ ਕਰਨ ਦਾ ਫਲ ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਭੋਗਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਕਿਰਪਾ ਦਾ ਅਭਾਵ ਹੋਣ ਤੇ ਪਛਤੋਗਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਸਿੰਘਾਂ ਨੂੰ ਕੁਬੋਲ ਬੋਲਣੇ ਗਲਤੀ ਬਹੁਤ ਭਾਰੀ ਹੈ।
ਇਸ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਸਮਝੋ ਨਰਕ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਹੈ।
ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰੱਬ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅਭਾਵ ਹੈ ਕਰਦਾ।
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੇ ਬਾਣੀ ਤੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਜੀਵ ਹੈ ਹਟਦਾ।
ਢਿਲ ਤੋਂ ਮਗਰੋਂ ਮਨ ਪਾਪ ਲਈ ਉਪਾਵ ਹੈ ਕਰਦਾ।
ਪਾਪ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਜ਼ਾ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਹੈ ਕਰਦਾ।
ਪਰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਦਾ ਦਇਆਲ ਹੈ ਵੈਰ ਕਦੇ ਨਾ ਕਰੇ।
ਅਪਰਾਧੀ ਨੂੰ ਬਖਸ਼ਣ ਵਿਚ ਉਹ ਦੇਰ ਕਦੇ ਨਾ ਕਰੇ॥
ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੌਬਾ ਪਾਪ ਤੋਂ ਕਰੇ।
ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਸਦਾ ਹੀ ਡਰੇ।
ਬਾਣੀ ਦੀ ਕੀਤੀ ਕਮਾਈ ਨੂੰ ਉਹ ਅੰਦਰ ਜਰੇ।
ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਤਰਾਏ ਤੇ ਨਾਲੇ ਆਪ ਵੀ ਤਰੇ॥
ਕੁਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਸੁਣ ਮਿਤਰ ਪਿਆਰੇ।
ਨਾਮ ਜਪਣ ਦਾ ਸੁਆਦ ਬਹੁਤ ਹੈ ਸੰਗਿ ਤੁਮਾਰੇ।
ਸੰਗਤਿ ਬਖਸ਼ ਜੀ ਆਪਣੀ ਕਰੋ ਮਿਹਰ ਹਮਾਰੇ।
ਅਸੀਂ ਪੀਵੀਏ ਧੋ ਧੋ ਰੋਜ਼ ਤੁਮਰੇ ਕਮਲ ਚਰਨਾਰੇ।
object(stdClass)#5 (21) {
["p_id"]=>
string(4) "2008"
["pt_id"]=>
string(1) "3"
["p_title"]=>
string(93) "ਇਕ ਪਰਮਹੰਸ ਗੁਰਮੁਖ ਰੋਜ਼ ਸਵੇਰੇ ਉਠਦਾ ਸੀ।"
["p_sdesc"]=>
string(0) ""
["p_desc"]=>
string(5682) "ਇਕ ਪਰਮਹੰਸ ਗà©à¨°à¨®à©à¨– ਰੋਜ਼ ਸਵੇਰੇ ਉਠਦਾ ਸੀ।
ਹਿਰਦੇ ਉਸਦੇ ਪਾਰਬà©à¨°à¨¹à¨® ਰੋਜ਼ ਹੀ ਵà©à¨ ਦਾ ਸੀ।
ਬਾਣੀ ਤੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਉਹ ਸੀਨੇ ਅੰਦਰ ਘà©à¨Ÿà¨¦à¨¾ ਸੀ।
ਸਤਿਗà©à¨° ਉਸਤੇ ਦਇਆਲ ਤੇ ਸਦਾ ਤà©à¨ ਦਾ ਸੀ
ਬਾਣੀ ਦਾ ਅà¨à¨¿à¨†à¨¸ ਉਹ ਵਿਗਸ ਕੇ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਉਹਦਾ ਪà©à¨°à¨¤à¨¾à¨ª ਦੇਖ ਜਮ ਵੀ ਉਸਤੋਂ ਡਰਦਾ ਸੀ।
ਨਾਲ ਹੀ ਕà©à¨ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰਨੋਂ ਉਹ ਨਾ ਹਟਦਾ ਸੀ।
ਕà©à¨ ਕਮਾਈ ਖਰਾਬ ਇਸ ਤਰਾਂ ਉਹ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਕੋਈ ਥੋੜੀ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਗਲ ਨਹੀਂ ਹà©à©°à¨¦à©€à¥¤
ਪਰ ਗà©à¨°à¨®à¨¤à¨¿ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਨੀ à¨à¨² ਨਹੀਂ ਹà©à©°à¨¦à©€à¥¤
ਮਨਮਤਿ ਕਰਨ ਦਾ ਫਲ ਹਰੇਕ ਨੂੰ à¨à©‹à¨—ਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਕਿਰਪਾ ਦਾ ਅà¨à¨¾à¨µ ਹੋਣ ਤੇ ਪਛਤੋਗਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਸਿੰਘਾਂ ਨੂੰ ਕà©à¨¬à©‹à¨² ਬੋਲਣੇ ਗਲਤੀ ਬਹà©à¨¤ à¨à¨¾à¨°à©€ ਹੈ।
ਇਸ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਸਮà¨à©‹ ਨਰਕ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਹੈ।
ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰੱਬ ਗà©à¨£à¨¾à¨‚ ਦਾ ਅà¨à¨¾à¨µ ਹੈ ਕਰਦਾ।
ਅੰਮà©à¨°à¨¿à¨¤ ਵੇਲੇ ਬਾਣੀ ਤੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਜੀਵ ਹੈ ਹਟਦਾ।
ਢਿਲ ਤੋਂ ਮਗਰੋਂ ਮਨ ਪਾਪ ਲਈ ਉਪਾਵ ਹੈ ਕਰਦਾ।
ਪਾਪ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਜ਼ਾ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਹੈ ਕਰਦਾ।
ਪਰ ਸਤਿਗà©à¨°à©‚ ਸਦਾ ਦਇਆਲ ਹੈ ਵੈਰ ਕਦੇ ਨਾ ਕਰੇ।
ਅਪਰਾਧੀ ਨੂੰ ਬਖਸ਼ਣ ਵਿਚ ਉਹ ਦੇਰ ਕਦੇ ਨਾ ਕਰੇ॥
ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੌਬਾ ਪਾਪ ਤੋਂ ਕਰੇ।
ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਸਦਾ ਹੀ ਡਰੇ।
ਬਾਣੀ ਦੀ ਕੀਤੀ ਕਮਾਈ ਨੂੰ ਉਹ ਅੰਦਰ ਜਰੇ।
ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਤਰਾਠਤੇ ਨਾਲੇ ਆਪ ਵੀ ਤਰੇ॥
ਕà©à¨²à¨¬à©€à¨° ਸਿੰਘ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਸà©à¨£ ਮਿਤਰ ਪਿਆਰੇ।
ਨਾਮ ਜਪਣ ਦਾ ਸà©à¨†à¨¦ ਬਹà©à¨¤ ਹੈ ਸੰਗਿ ਤà©à¨®à¨¾à¨°à©‡à¥¤
ਸੰਗਤਿ ਬਖਸ਼ ਜੀ ਆਪਣੀ ਕਰੋ ਮਿਹਰ ਹਮਾਰੇ।
ਅਸੀਂ ਪੀਵੀਠਧੋ ਧੋ ਰੋਜ਼ ਤà©à¨®à¨°à©‡ ਕਮਲ ਚਰਨਾਰੇ।"
["p_link"]=>
NULL
["p_type"]=>
string(1) "8"
["p_file"]=>
NULL
["p_image"]=>
string(16) "UserFiles/no.gif"
["p_status"]=>
string(1) "Y"
["p_date"]=>
string(10) "26/10/2011"
["cat_id"]=>
string(2) "82"
["subcat_id"]=>
NULL
["p_hits"]=>
string(2) "40"
["p_price"]=>
NULL
["p_shipping"]=>
NULL
["p_extra"]=>
NULL
["p_mtitle"]=>
string(6) " "
["p_mkey"]=>
string(14) "
"
["p_mdesc"]=>
string(8) " "
["p_views"]=>
string(4) "1006"
}